دکل‌های خودایستا

دکل های خودایستا دارای 3 یا 4 پایه ی فلزی هستند که اجزای آن ها بصورت مشبک (Lattice) بوده و به وسیله اعضای خرپایی به هم متصل می شوند. این نوع دکل ها با شیب مشخص بالا می روند و بدون نیاز به سیم های مهاری با تکیه بر پایه های اصلی (Leg) حفظ تعادل می کنند. در اغلب مواقع قطعات دکل های خودایستا از نبشی، لوله و ناودانی ساخته می‌شوند که به وسیله پیچ و مهره و در بعضی قسمت های دکل های لوله ای با جوش به یکدیگر متصل می شوند.

در طراحی دکل های خودایستا نوع و تعداد آنتن های که بر روی آن نصب می شود، محل نصب، بار ناشی از وزش باد و میزان دید مورد نیاز، تاثیر بسزایی دارد. در نتیجه طراحی دکل ها بعد از امکان سنجی‌های اولیه از محل نصب انجام می شود.

 

1- دکل خودایستای چهار پایه:

دکل ها به صورت چهار پایه بوده که معمولأ تمام قطعات دکل از نبشی ساخته می شود و بیشتر در صنایع نفت، گاز و ارتباطات زیر ساخت مورد استفاده قرار می گیرند.مزیت این دکل ها ارتفاع بالاتر، ظرفیت بیشتر، استقرار بهتر و امکان استفاده از چهار پایه دکل جهت نصب تجهیزات می باشد.

 

 

 

2- دکل خودایستای سه پایه:

دکل هایی به صورت مشبک (Lattice) و دارای سه پایه اصلی می باشند که معمولا در سه نوع با پایه های لوله ای، نبشی و یا ناودانی می باشند.مزیت این دکل ها قیمت پایین تر و نیاز به فضای کمتر جهت نصب، به نسبت دکل های خودایستای چهار پایه می باشد. متقاضیان عمده ی این نوع دکل ها، اپراتورهای تلفن همراه و صنایع (مخابراتی) نظامی می باشند.