معرفی ماژول SFP در تجهیزات فیبر نوری

SFP مخفف کلمه های Small Form-Factor Pluggable است. با استفاده از این ماژول شما قطعا سرعت بهتری در مقایسه با سایر ارتباطات کابلی در شبکه خود تجربه خواهید کرد. اسم دیگری که SFP را به آن می شناسند Mini GBIC است که در واقع یک نوع Transceiver قدیمی است، SFP و GBIC تنهای تفاوت مهمی که با هم دارند اندازه آنهاست وگرنه تقریبا سرعت و کیفیت یکسانی را به کاربران ارائه می دهند.

SFP Transceiver ها امروزه بیشترین استفاده را در شبکه های زیرساخت و انتقال داده دارند ، این ماژول ها می توانند در لینک های دستگاه هایی مثل روتر و سوییچ در شبکه ها مورد استفاده قرار بگیرند.

اهمیت موضوع در انتخاب SFP در نحوه شناسایی و نوع استفاده در شبکه خود می باشد.

برای انتخاب نوع ماژول SFP در تجهیزات باید به این موارد زیر توجه کنیم : 

1) نوع ارتباط فیبر نوری 

2) پهنای باند 

3) نوع اتصال فیبر نوری 

به طور کلی این موارد اهمیت زیادی در انتخاب نوع ماژول SFP در تجهیزات شبکه ای دارند . 

1) نوع ارتباط فیبر نوری 

بصورت کلی طبقه بندی فیبرهای نوری به دو دسته انجام می شود.

• فیبرهای نوری Multimode
• فیبرهای نوری Single Mode

مهمترین تفاوت بین فیبرهای نوری Multimode و Single Mode ، اندازه ظرفیت و هسته مورد استفاده در آنها است. هسته مورد استفاده در فیبرهای نوری Single Mode اندازه ای برابر 5 میکرومتر دارد و این در حالی است که هسته مورد استفاده در فیبرهای نوری Multimode اندازه ای برابر 50 میکرومتر یا حتی بیشتر دارد.

با توجه به اینکه فیبرهای نوری Multimode از قطر بیشتری برخوردار هستند، می توانند پالس ها یا سیگنال های بیشتری را با پهنای باند بیشتر منتقل کنند. بنابراین برای بدست آوردن سرعت بیشتر ، بهتر است از فیبرهای نوری Multimode به جای Single Mode استفاده گردد. 

به طور کلی هنگامی که قصد ارسال اطلاعات در  فاصله کمتر از  2 کیلومتر باشد، فیبر Multimode مورد استفاده قرار می گیرد.

فیبر تک حالته دارای قابلیت انتقال داده ها تا 100 کیلومتر است از فیبرهای Single Mode بیشتر در تجهیزات زیرساخت مخابراتی استفاده می‌شود، استفاده از Multimode ها بیشتر در شبکه های داخلی رواج دارد. 

نکته: هر دو طرف یک اتصال فیبر، باید با همان نوع فیبر در ارتباط باشد یعنی اگر در یک طرف ارتباط ماژول Single Mode  مورد استفاده قرار گرفته طرف دیگر نیز باید از همان نوع ماژول یعنی Single Mode  مورد استفاده قرار گیرد.

تقسیم با توجه به طول موج: 850nm / 1310nm / 1550nm / 1490nm / 1530nm طول موج 850nm برای SFP مالتی مود می باشد و مسافت انتقال آن زیر 2 کیلومتر است. طول موج 1310nm / 1550nm برای SFP سینگل مود می باشد و مسافت انتقال آن بالای 2 کیلومتر است. 

ماژول بدون پوشش در صورتی که بدون علامت باشد به آسانی شما را به اشتباه می اندازد، رنگ حلقه کششی تولید کنندگان باعث می شود که به طور کلی تشخیص SFP به آسانی انجام پذیرد. 

مثال: حلقه کشش سیاه و سفید مالتی مود است و برای طول موج 850nm  طراحی شده است. رنگ آبی برای ماژول 1310nm، رنگ زرد برای ماژول 1550nm و رنگ بنفش برای ماژول 1490nm می باشد.

2) پهنای باند 

در ارتباطات کابل مسی، کامپیوتر‌ها قبل از نیاز به ارسال اطلاعات ابتدا از لحاظ سرعت ارتباطات با یکدیگر بررسی می شوند و سپس شروع به ارسال اطلاعات در شبکه را انجام می دهند.

به عنوان مثال یک ارتباط 10/100/1000  به این معنی است که هر ارتباطی از این بازه را می تواند پشتیبانی کند. یعنی اگر در یک ارتباط 1000Mbit/s باشد و طرف ارتباط دیگر 100Mbit/s باشد. این ارتباط به صورت خودکار به  100Mbit/s تنظیم می‌گردد. 

ولی در ارتباطات فیبر نوری باید هر دو سمت یک سرعت ارتباطی را پشتیبانی کنند. 

در حال حاضر ماژول های 1.25G و 10G بیشترین استفاده را در ارتباطات فیبر نوری را دارد . 

3) نوع اتصال فیبر نوری 

تا الان به سوالات مهم پاسخ داده شد و در ادامه به بررسی ارتباطات کانکتور در دو سمت می رسیم. به طور معمول در اتصالات مسی اترنت کابل ها با استفاده از کانکتور آشنای RJ45 متصل می شود ولی در اتصالات فیبر نوری از نوع SC، ST و LC می باشند، کانکتور های ساخته شده در اتصالات فیبر فقط به عنوان اتصالات ثابت شناخته می شوند و فقط تفاوت آن ها در برش زاویه پرتاب نور مورد توجه قرار می گیرند که با توجه به اتصالات مورد متداول کانکتور های LC بیشتر از بقیه مورد استفاده قرار می گیرند.